02 października 2015
    Osobliwy dzień. Czas rozliczeń, wibracji grzechu i pokuty.

 Pokuta jest dana tylko zmarłym?
 Żyjący ma możliwość odbycia pokuty?
 Jak i gdzie taka pokuta następuje?
     Pokuta, grzechy zawsze kojarzymy z czyśćcem. Miejscem tajemniczym i budzącym trwogę.

 Czy czyścieć istnieje tylko w wierze chrześcijańskiej?

     Hinduizm, Islam, Judaizm, Buddyzm nie wspominają o czyśćcu. Takie słowo, stan zawieszenia ducha po śmierci nie istnieje. Religie świata przedstawiają los człowieka po śmierci w wymiarze idyllicznym, drodze reinkarnacji, lub potrzebie powrotu na ziemię.      Kiedy weźmiemy do ręki Biblię i Pismo Święte nie odnajdziemy słowa czyściec. Występują jedynie dwuznaczne określenia rozliczenia grzechu ogniem piekielny. Obraz nieba dla pobożnych.
Mat.7:13-14
Mat.25:33-46
Ps.11:7
Przyp.11:19
1 Kor.3:10-15
     Stan duszy w czyśćcu jest tajemniczy i intrygującą kwestią związaną z pojęciem wieczności. Miejsce czyśćca jest owiane tajemniczością życia pozagrobowego. Słowo czyściec pojawiło się po Soborze we Florencji w roku 1443. Wcześniejsze wzmianki odnajdziemy w dwunastym wieku naszej ery.

 Czyściec jest dla ciała materialnego, czy zabłąkanych dusz?
 Może nasza planeta jest osobliwą lekcją dla ducha?
                                                             E.K.