NASZE DZIECI

                                           NARODZINY 

      Rodzice sprowadzając małą istotę na świat, stają przed ogromnym życiowym wyzwaniem.

      Rozpoczynają nadawanie kierunków, ustalają sposoby relacji dziecka ze światem. Dziecko i rodzice wybierają moment narodzin. Nie jest on przypadkowy.



Wiem że to brzmi dziwnie. 
                    Ale, ALE, Ale, na początku życia, naszej pociechy, 
skupiamy się na prostych czynnościach. Bardziej fizjologicznych. 
Płacz, kupka, siusiu, tiu-tiu-tiu. Traktujemy  maliznę, jak nic nierozumiejącą istotkę. Bezradną i kochaną. 
                   To błąd............... Wiem ciężko nawiązać relacje, język nie ten, gesty dziwne i wydaje się że panuje ogólny chaos. Nic bardziej mylnego. Pomyślmy, oddziela nas bariera językowa i jest to osóbka 
nie z tego świata. To jak odkrywanie AMERYKI. 
                   Pytanie kto jest Krzysztofem Kolumbem?


   Sami Państwo udzielcie sobie odpowiedzi.
                                         
                                      Jedynie czujemy i kochamy.  

DATA URODZENIA
 Ten dzień wyznacza datę. 

      Można zadać pytanie ile tu przypadku, intuicji, luźnych zdarzeń ? 

      Z siłą doświadczenia , oznajmiam nie ma żadnego przypadku. Każdy z nas jest opatrzony kodem urodzenia. Data urodzenia jest to jedyna rzecz, jakiej nie możemy zmienić, to ona jest głównym programem doświadczeń naszej ziemskiej podróży. W niej zapisane są dążenia, charakter, metody działania, lekcje, które mamy do przerobienia i dwa z najważniejszych kodów. Talent i serce. 

   Im wcześniej rozszyfrujemy kod urodzeniowy, tym lepiej wykorzystamy naszą życiową drogę z synem lub córką.

   Unikniemy błędów rodzicielskich, a będziemy mieli okazje zbudować coś pięknego. Trudno to opisać w paru słowach. 

 Nadajemy dzieciom imię główne, drugie. Jak skończy naście lat, często wybiera imię z bierzmowania. Nazwisko otrzymuje po ojcu, naszych przodkach. Często w czasie dorastania przylepia się do naszej pociechy zdrobnienie, przezwisko.

  Nasz młody obywatel zaczyna stawiać pierwsze literki. Rozpoczyna kształtować własny podpis, to jak pieczątka własnego JA.

IMIĘ

   W imieniu zawarty jest kod o naszej osobowości. Imię jest ściśle związane z osobą. To jak hologram naszego charakteru. 

   Wiem możecie Państwo nie wierzyć, ale prosty przykład : przypomnijmy sobie nauczyciela z podstawówki, o najostrzejszych rysach charakteru / mówiąc delikatnie/. Imię dźwięczy w uszach do dzisiaj. Jego brutalny, lub łagodny charakter jest głęboko w pamięci, złączony z imieniem.

   Imię, a właściwie ciąg liter ma szczególną siłę. Nasz malec od pierwszych chwil życia, słyszy ten dźwięk, reaguje spontanicznie, zaczyna oddzielać od innych słów. Przypisuje dźwięk imienia do siebie. Kod zaczyna działać. 

   Jak wytłumaczyć oddziaływanie imienia.  Dla mnie to proste, ale dla niedowiarków wypada podsunąć argumenty, badania naukowe, przypadki z życia wzięte. Na początek przytoczę dwa przykłady. Udowodniono, że osoby o dłuższym imieniu budzą większy respekt, niż ludzie o bardzo krótkich imionach. Kobiety o męskich imionach, nabierają cech męskości. 

   W tym momencie, nasuwa się pytanie. Jak to działa? To my dobieramy osobowość? A może to przychodzi z gwiazd? Czemu tak się dzieje, kiedy, jak?

Dużo nietypowych pytań, a odpowiedz jest jedna panta rhei. 
Jesteśmy tutaj i każdy ma własna koncepcję na wytłumaczenie istnienia, stworzenia. To są przemyślenia dla wielkich. My nauczmy się odczytywać kod który jest i pomaga od pierwszych dni określić  NASZĄ pociechę.


Przed nadaniem IMIENIA zastanówmy się jaką drogę wytyczymy, podsuniemy naszej córeczce, lub synkowi. 

Nadając dziecku imię, bierzesz na siebie nie lada odpowiedzialność. To najważniejszy dźwięk w młodym życiu. Kształtuje osobowość dziecka, daje poczucie własnej wartości, oddziaływuje na otoczenie, rówieśników. 

NAZWISKO 


Nazwisko otrzymuje po ojcu, naszych przodkach.  CDN


PODPIS - PISMO


Nasz młody obywatel zaczyna stawiać pierwsze literki. Rozpoczyna kształtować własny podpis, to jak pieczątka własnego JA. Podpis można korygować, nadawać my pewne cech potrzebne w życiu. Uwierzcie mi Państwo tym małym podpisem można, załatwić życiowe sprawy, tu i teraz.

RYSY I KSZTAŁT TWARZY

  Dla zobrazowania podam parę przykładów, określania wizerunku osoby. W jaki sposób możemy odsłonić charakter dziecka patrząc na rysy twarzy. U dziecka nie jest to prosta czynność, ale po pewnym czasie nabieramy doświadczenia. Dodać, należy że rysy twarzy zmieniają się, wraz z upływem lat i zmianami charakteru. Podkreślam zmianami charakteru. Wszystko odbija się w twarzy jak w lustrze.

   W XVIII wieku, uwidocznił się J.C. Lavater ze swoją nauką o harmonii pomiędzy cielesnym i moralnym pięknem. Lavater uchwycił swoje dokonania w następujących zdaniach.

"Piękno i brzydota twarzy, ma swój dokładny stosunek do piękna i brzydoty moralności człowieka. Im bardziej moralniejszy, tym piękniejszy, im bardziej moralnie zły, tym brzydszy jest człowiek"

Są dobre predyspozycje, mówi Lavater, które można poprzez złe wychowanie zubożyć. Ciało może być piękne ale na wskutek złych działań, widać także i brzydotę. Są złe predyspozycje, które poprzez dobre wychowanie, można uszlachetnić. Ciało może wówczas mieć brzydki wygląd ale twarz odzwierciedla piękno.

"Cnota czyni pięknym, występki brzydkim ale nie tylko cnota i występek mają wpływ na wykształcenie się piękna i brzydoty".

”Często bywa tak, że to, co dla jednych z uwagi na panujące obyczaje, jako występek uznanym być może, inni, jako cnotę potraktować mogą”.

Lavater szukał odpowiedzi na pytanie: czy środowisko lub predyspozycje człowieka są przyczyną dobrych lub złych manier? Ustalił, że "Moralne predyspozycje, są dziedziczne".
Lavater był zdania, że pomiędzy pięknem wewnętrznym (duszy) a pięknem zewnętrznym (ciałem) jakiś związek być musi i odczytanie jednego, jest równoznaczne z odczytaniem drugiego. 



Twarz w tradycji chińskiej.

Przykładowo o kształcie DRZEWA

   * twarz prostokątna pionowa
W tradycji chińskiej drzewno ma kształt podłużny. Brak  wystających kości policzkowych i  szerszych miejsc w zarysie twarzy, co odróżnia ją od innych typów  twarzy  . 
      Drzewo czuje się najlepiej, kiedy rośnie dziko.
Nie znosi być przesadzane czy szczepione.
Człowiek o drzewnej twarzy ceni sobie swobodę i nie poddaje się łatwo próbom kształtowania jego poglądów, czy przyzwyczajeń.


Drzewo lubi mieć wokół siebie wolną przestrzeń, gąszcz lasu odbiera mu indywidualność.
Bliskie związki na przykład małżeństwo, są rodzajem potrzasku. 


Drzewo rozwija się według swojego planu i wszystko przychodzi w swoim czasie. 
Nakłanianie do szybkich reakcji czy też zmuszanie, go do czegokolwiek przynosi efekty zawsze pozorne.


Drzewo pod wpływem wiatru ugina się, ale po czasie powraca bez uszczerbku do wyjściowej pozycji.

Drzewo, nawet najbardziej szare i nieciekawe, co jakiś czas zakwita zaskakując pięknem barw i bogactwem kwiatów.

Drzewo żyjąc swoim życiem, nie ma tendencji do zajmowania się sprawami innych. Od ludzi o twarzy drzewnej nie należy oczekiwać zrozumienia czy uznania.
                     
SYLWETKA CAŁEGO CIAŁA 

Żyjący w wieku XIX Carl Huter pisał: 

"W każdej małej cząsteczce jest klucz do całości. To jest istotą harmonii i piękna, że pojedyncze cząsteczki, odzwierciedlają się w określonym stosunku do siebie i albo duże odzwierciedla się w małym albo małe w dużym. Piękno i doskonałość, odzwierciedla prawo, jako zasadę istoty bytu. Całość, tak jak i jej części, się same z siebie wybierają".

  W odróżnieniu od Lavatera, Huter był zdania że, u człowieka w ciągu całego życia zmiany mogą

 objąć nawet 70% całego ciała z wyjątkiem ucha.

Trzy podstawowe typy konstytucjonalne według Hutera. 

Podział bardziej bliski europejskiej strukturze myślenia. 

Natura zna o wiele więcej typów ludzkich, które powstały z kombinacji trzech podstawowych.

         1. I i II, to - wtórny typ odczuciowo - żywieniowy

         2. I i III, to - wtórny typ odczuciowo - ruchowy

         3. II i III, to wtórny typ żywieniowo - ruchowy

Ponadto są jeszcze dwa typy biegunowe:

         4. harmonijny i dysharmonijny

oraz typy

         5. obojętny (na losy innych ludzi)

NASZA PRAWA I LEWA PÓŁKULA MÓZGU

Omawiając rysy twarzy, sylwetkę ciała, nie sposób pominąć powiązania z tym, co zawiaduje, kieruje i popycha nas do przodu. Nasz mózg jest jak ukryta studnia z której czerpiemy naszą duszę. Z punktu widzenia dzisiejszej nauki, mózg jest bezmiarem wzajemnie się uzupełniających zależności. Każda z półkul rządzi się odrębnymi zasadami, ale jedna bez drugiej nie potrafi egzystować. W razie defektów fizycznych, zdrowa półkula stara się przejąć czynności półkuli niesprawnej. Generalnie możemy dokonać bardzo ogólnej charakterystyki obu półkul.  

Lewa półkula mózgu, kontrolująca prawą stronę ciała, jest odpo­wiedzialna za myślenie logiczne, abstrakcyjne, racjonalne, analityczne i inne tego rodzaju.

W okresie płodowym lewa półkula rozwija się wolniej, a w wypadku płci męskiej

testosteron dodatkowo hamuje rozwój.

Prawa półkula, kontrolująca lewą stronę ciała, odpowiada za stany emocjonalne, widzenie barw, twórczość artystyczną, intuicję, myślenie irracjonalne itd.

     

     Dla uproszczenia zapamiętajmy tylko, że:

                                Lewa półkula to Logika oraz ,że kontrola ciała dociera od mózgu na zasadzie, krzyżujących się kierunków.

To zaledwie kilka podstawowych wskazówek o naszej pociesze.

Nie zdajemy sobie sprawy ile można z nich wyczytać, przewidzieć

     CDN