Flawonoidy
Flawonoidy stanowią grupę substancji czynnych, dość dobrze rozpoznaną w obrębie rodzaju Salix. Zarówno w korze, jak i w liściach, występują liczni przedstawiciele flawonoli (19, 28, 36, 40, 44, 45, 60), flawonów (17, 19, 33, 35, 70), chalkonów (5, 6), flawanonów (6, 33) oraz dimerów flawonowych (19). Natomiast takie flawonoidy, jak dihydromirycetyna lub ampelopsyna, zidentyfikowano tylko w pojedynczych gatunkach tego rodzaju (6, 38).
Zawartość flawonoidów, szczególnie w liściach wierzby, jest stosunkowo wysoka, a w niektórych gatunkach azjatyckich może osiągać 12-18%, np. w Salix rorida, S. kiuyanagi, S. gilgiana lub S. gracilistyla (46). W najbogatszym spośród rodzimych gatunków – S. triandra, stężenie flawonoidów jest wyższe niż 3% (42). Zawartość flawonoidów w wierzbie jest zależna od pory roku (najwyższa wiosną podczas kwitnienia) oraz płci rośliny – w osobnikach płci męskiej stężenie jest wyższe, co ma prawdopodobnie związek z oddziaływaniem flawonoidów jako koenzymów na proces powstawania pyłku (42).
Bisset i Witchl (3) w zespole flawonoidowym rodzaju Salix opisują następujące flawonoidy: izokwercetynę, naryngeninę i jej 7-O- i 5-O-glukozydy oraz chalkon izosalipurpozyd (6´-O-glukozyd 2´,4´,6´,3-tetrahydroksychalkonu). W świetle zebranych danych literaturowych są to jednak tylko nieliczni przedstawiciele flawonoidów zidentyfikowanych w wierzbach. W tabeli 2 podano zestawienie zespołów flawonoidowych w dotychczas przebadanych w tym zakresie gatunkach.
Tabela 2. Zespoły flawonoidowe w gatunkach rodzaju Salix.
| Nazwa gatunku | Flawonoidy | Piśmiennictwo |
| Salix spp. | amentoflawon | (19) |
| S. babylonica | 7-O-glukozyd kemferolu, 7-O-galaktozyd apigeniny 4´-O-glukozyd luteoliny | (28) |
| S. lindleyana | kemferol, apigenina, luteolina, 7-O-glukozyd apigeniny | (61) |
| S. pet-susu | dihydromirycetyna | (45) |
| S. caprea | rutyna, kwercetyna, luteolina, 7-arabinofuranozylo-glukozyd, 4´-metylowego eteru luteoliny, 7-arabinozylo-galaktozyd 3´-metylowego eteru luteoliny | (19, 52) |
| S. triandra | kwercetyna, izokwercetyna, rutyna, 3-O-glukozyd izoramnetyny, 3-O-diglukozyd ramnetyny, diosmetyna,7-O-glukozyd luteoliny | (33, 44) |
| S. oritrepha | 7-O-glukozyd luteoliny | (17) |
| S. matsudana | 7-O-glukozyd apigeniny, 7-O-glukozyd luteoliny 7-O-glukozyd 3´-metylowego eteru luteoliny, 7-O-glukuronid chryzoeriolu | (35, 70) |
| S. acutifolia | kwercetyna, rutyna | (44) |
| S. sachalinensis | mirycetyna, dihydromirycetyna, ampelopsyna | (36, 38) |
| S. myrsinifolia | mirycetyna, 7-O-glukozyd luteoliny, 7-glukuronid luteoliny,7-O-glukozyd-p-kumaroilo-metyloluteoliny7-glukuronid-p-kumaroilo-metyloluteoliny | (60) |
| S. chaenomeloides | kwercetyna, hyperozyd, rutyna, 3-O-glukozyd izoramnetyny, 3-O-rutozyd izoramnetyny | (39) |
| S. bakko | 7-glukozyloarabinozyd luteoliny | (19) |
| S. gilgiana | 7-(6´´-E-cynamoilo)-glukozyd luteoliny,7-(6´´-p-kumaroilo)-glukozyd luteoliny,7-(6´´-feruloilo)-glukozyd luteoliny | (19) |
| S. viminalis | izokwercetyna, 3-glukozyd izoramnetyny,3-(6´´-acetylo)-glukozyd izoramnetyny | (19) |
| S. alba | izokwercetyna, kwercetyna, rutyna, kwercymerytryna, apigenina, 3-O-glukozyd ramnazyny | (15 ,19) |
| S. purpurea | salipurpozyd, izosalipurpozyd | (5) |
Na szczególną uwagę spośród wymienionych gatunków zasługuje pochodząca z Azji wierzba – Salix sachalinensis. W obrębie tego gatunku ujawniono występowanie dwóch ras chemicznych – jedna charakteryzuje się obecnością mirycetyny, dihydromirycetyny i ampelopsyny – (2R,3R)-(+)-5,7,3´,4´,5´-pentahydroksydihydroflawonolu), natomiast drugą charakteryzuje obecność wysokich stężeń fenylopropanoidów, pochodnych kwasu cynamonowego (30).
No comments:
Post a Comment