Wahadło radiestezyjne

Wahadło radiestezyjne jest integralną szczęścią radiestety. duszą o indywidualnej osobowości, z którą musimy ezoterycznie współpracować. Do dyspozycji mamy wiele rodzi wahadeł o różnej czułości, przeznaczonych do odpowiednich wibracji świata ożywionego i nieożywionego. Na początku wyprawy w świat wahadeł , zacznijmy od podstawowych kroków i najprostszego wahadła. Wahadłem może być nieduży kamień zawieszony na źdźble trawy. To ma być dusza miejsca i nasz przyjaciel.

   10 zawirowań wahadłem.  

Po pierwsze wahadło trzymamy kciukiem i palcem wskazującym za sznureczek na odpowiedniej długości zawieszenia. Długość sznurka dobieramy indywidualnie. Intuicyjnie. W późniejszym etapie możemy manipulować długością w zależności od sytuacji. Sznurek zawsze musi być schowany w środkowej części dłoni. Istnieje jeden wyjątek. Kiedy oczyszczamy wahadłem, sznurek zwieszamy luźno spuszczony, lub przedłużamy i przywiązujemy do odpromiennika.

Po drugie, na początku poznawania radiestezji, dłoń z wahadłem musi znajdować się poniżej łokcia, łokieć poniżej ramienia. W dalszych etapach praktyki nie jest to reguła, której musimy się trzymać.

Po trzecie, płaszczyzna obrotów wahadła znajduje się nad polem badanym. Nie musimy zachowywać pozycji siedzącej. Najważniejsze jest nie krzyżowanie nóg i rąk. Postawa ciała swobodna. Gdy poznamy dokładnie tajniki radiestezji, płaszczyzna obrotów wahadła może być wielopłaszczyznowa. Zalecam intuicyjne improwizowanie. Szukanie swoich potencjałów.

Po czwarte, wyróżniamy dwa typy pracy wahadłem. Wymuszone obroty i nie wymuszone. Wszystko jest zależne do jakich celów używamy przyrząd radiestezyjny. Ze swojej praktyki mogę podpowiedzieć, wahadło potrafi w niewiarygodnie doskonały sposób regulować obroty czakr.

Po piąte, ruchy wahadła nad płaszczyzna maja przeróżne kształty, wymiary, są odpowiedzią na wiele pytań. Odczuwanie naprężeń sznurka, szarpnięć jest niezmiernie ważnym czynnikiem.

Po szóste, praca z naszym przyjacielem radiestezyjnym musi odbywać się w skupieniu, spokoju i czas nie powinien być ograniczony. Najważniejsza jest precyzyjna i właściwa odpowiedz.

Po siódme. Nigdy nie zapominajmy o prawie cienia. Prawo to powiada, że każde ciało na podłożu, na którym spoczywało, pozostawia po sobie ślad energetyczny-radiestezyjny. Takie widmo może wprowadzać nas w błąd.

Po ósme. Zawsze po skończonej pracy oczyśćmy wahadło i odłóżmy na właściwe miejsce.

Po dziewiąte. Rygorystycznie przestrzegajmy BHP radiestezji.

Dziesiąty krok w świat osobliwej wibracji powinniśmy dopisać sami. To pełne zrozumienie i praca z wahadłem na najwyższym poziomie intuicji.

Pozdrawiam i życzę pięknej wyprawy w świat radiestezji.